Kelepir İnsanlar

Neler öğreti şu süreç, neler:
Öküz altında buzağılar gördüm,
tekeden süt çıkaran çobanlar…

Tebessüm ettim çoğuna, gülüp geçtim.
Lakin şu fenalık panayırını
ne gördüm ne de tahayyül ettim!

Öyle bir pazarı ki:
Yok pahasına, haraç mezat,
kelepir fiyatına satılıyor insanlar!

Onlar ki en yanımızdalar;
onlar ki eş dost, ahbap hatta akrabalar.

İnanmadım, inanmak istemedim
fakat ne zaman görsem pusudalar.

Güya tebdilikıyafet saklanmışlar,
itimada sarılıp sarmalanmışlar.

Lakin bilmiyorlar,
itimat elbisesi her bedene uymaz;

Üryan ruhlarından bihaber,
sırnaşıp sırıtıyorlar…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir